Pożarcie królewny Bluetki

Obsada

Dobra Wróżka z Krótką Pamięcią, Królewna, Paź, Siwabroda, Billy Sprężyna, Mifuszura, Głos Smoka Bonawentury

Streszczenie

Za godzinę królewna Bluetka zostanie zjedzona przez olbrzymiego smoka! Niestety, w królestwie nie ma żadnego rycerza, który mógłby temu zaradzić. Ten etat został wcześniej zniesiony przez nieżyjącego już króla, ojca Bluetki. W związku z niebezpieczeństwem, Paź rozpoczyna poszukiwania kogoś, kto mógłby uratować królewnę. Nie może pomóc Dobra Wróżka, ponieważ straciła pamięć i mieszają jej się wszystkie zaklęcia. Żaden z kandydatów – Siwabroda, Billy Sprężyna, Mifuszura – nie jest wystarczająco dzielny i sprytny, by pokonać smoka. Ostatecznie na bohaterski gest decyduje się Paź. Chłopak jest od dawna zakochany – ze wzajemnością – w Bluetce. Kryzysowa sytuacja to moment, w którym bohaterowie wyznają sobie miłości, najpierw między wersami, później wprost. Finalnie okazuje się, że Wróżka tylko udawała, że straciła pamięć, a smok jest wegetarianinem i nie zjada młodych dziewczyn. Całe zamieszanie było po to, by Bluetka i Paź mogli ujawnić swoje uczucia.

PRZESŁANIE

Miłość jest możliwa niezależnie od podziałów społecznych, a niepozorni bohaterowie mogą stać się postaciami pierwszoplanowymi. Uprzedzenia i konwenanse czasami blokują prawdziwe emocje, jednak, na szczęście, pojawiają się osoby, które pomagają przezwyciężyć te konwencje.

Źródło pochodzenia tekstu

od autora

rok powstania tekstu

1983

prapremiera

Opolski Teatr Lalki i Aktora, reż. Jan Kaleta, maj 1987

premiera

Lubuski Teatr (Scena lalkowa) w Zielonej Górze, reż. Alicja Giżewska, listopad 1987;
Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, reż. Włodzimierz Dobromilski, kwiecień 1988;
Teatr Lalki i Aktora „Baj Pomorski” w Toruniu, reż. Marek B. Chodaczyński (PWST), maj 1988;
Teatra za Daleki w Warszawie, reż. Ewa Złotowska, czerwiec 1988;
Bałtycki Teatra Dramatyczny im. J. Słowackiego w Koszalinie, reż. Jerzy Stępniak, grudzień 1988;
Teatr Komedia w Warszawie, reż. Emilian Kamiński, styczeń 1989;
Teatr im. S. Jaracza w Łodzi, reż. Ewa Gilewska, kwiecień 1989;
Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, reż. Jerzy Stępniak, czerwiec 1989;
Teatr Polski w Bydgoszczy, reż. Jerzy Stępniak, grudzień 1989;
Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie, reż. Henryk Olszewski, maj 1990;
Przedstawienie impresaryjne, reż. Cezary Karpiński, czerwiec 1990;
Teatr Satyry „Maszkaron” w Krakowie, reż. Tadeusz Kwinta, wrzesień 1990;
Teatr im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, reż. Anna Augustynowicz, marzec 1992;
Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego w Radomiu, reż. Emilian Kamiński, październik 1992;
Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Płocku, reż. Marek Mokrowiecki, maj 1993;
Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach, reż. Monika Martini-Madej, maj 2022;
Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze, reż. zespół teatru, grudzień 2003;
Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie, reż. Monika Martini-Madej, grudzień 2004;
Projekt Teatr w Warszawie, reż. Zbigniew Kozłowski, wrzesień 2010;
Teatr Syrena w Warszawie, reż. Michał Konarski, Jacek Pluta, listopad 2011

Lokalizacja

ZAiKS