Wróć

Bajka o sennej nutce

  • Autor/Autorka

    Paweł Szumiec

  • Wiek adresata

    od 10 lat

  • Zalecana na scenę

    lalkową z elementami żywego planu

  • Opracowanie

    Wojciech Śmigielski

Tematy

    1. choroba
    2. samoakceptacja
    3. humor
    4. poetyckość
    5. konflikt
    6. wewnętrzna walka
    7. relacje
    8. bohater
    9. miłość
    10. zmiana
    11. wsparcie
    12. współpraca
    13. strata
  • Obsada

    Postaci: Aktorzy w półmaskach; Maestro; Dyrektor filharmonii; Wyjec I; Wyjec II; Doktor; Stroiciel fortepianów; Kompozytor; Lalki: Nutka Gis; Nutka La; Gis operowe; Gis rapowe; Gis ludowe; Gis jazzowe

  • Streszczenie

    Podczas koncertu fortepianowego Maestra okazuje się, że nutka Gis nie wydaje dźwięku. Zdenerwowany mistrz odmawia gry, a dyrektor filharmonii zwalnia z pracy śpiącą nutkę. Zrozpaczona nutka ląduje w parku, gdzie ma w nocy przygodę z wyjcami i za ich poradą trafia do lekarza, który leczy bezsenność. By zlikwidować swoją dolegliwość, trafia jeszcze do stroiciela fortepianów i kompozytora, ale nikt nie potrafi jej pomóc. Rozczarowana wraca do parku, gdzie na ławce spotyka łkającą żeńską nutkę La. Szybko się okazuje, że La cierpi na tę samą chorobę i też została zwolniona, tyle że z opery. Nieszczęśliwe nutki szybko zaczyna łączyć miłość, tak że czują się zdrowe i energiczne. Obie biorą udział w naborze nowych nutek do filharmonii. Nieufny początkowo dyrektor angażuje obie nutki na próbę. Na koniec Maestro gra koncert, a nutka nie sprawia już kłopotów.

  • PRZESŁANIE

    Sztuka mówi o sile miłości i natchnienia, która przenosi góry. Jest także wyrazem przekonania, że nasze marzenia spełniają się najpełniej, gdy podejmujemy je z ukochaną osobą.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2003

  • nagrody i wyróżnienia

    wyróżnienie w ww. Konkursie

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 19. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2004 r.)

Powrót do góry strony