Wróć

Baśń o Honorze

  • Autor/Autorka

    Sławomir Animucki

  • Wiek adresata

    od 14 lat

  • Zalecana na scenę

    teatru młodzieżowego, dramatyczną

  • opracowanie

    Dominika Zaborowicz

  • Obsada

    A-17 lat; Brud; On-Ojciec; Ona-Matka; Kurczak; Starowinka; Kwiaciarka; Dziewczyna I; Dziewczyna II; Calineczka; Przechodzień I; Przechodzień II

  • Streszczenie

    Siłownia jest miejscem gdzie A spędza najwięcej czasu. Pojawiają się tam trochę nierzeczywiste postaci ze wspomnień bohatera. Kurczak rozmawia z bohaterem o wstydzie i godności. A nie uznaje autorytetu swojego ojca, uważa go za mięczaka. Chwilę potem sceneria zmienia się. W bramie Brud namawia A, aby ten wykazał się honorem, bijąc kogoś. Nadchodzi Ojciec z bukietem, A podejrzewa, że niesie te kwiaty dla jakiejś kochanki. Brud, namawia A, by ten sprawdził się idąc do Centrum z zamkniętymi oczami, bijąc każdego kto zajdzie mu drogę. Na ulicy drogę zastępują bohaterowi mu różne postacie. Brud nazywa A mięczakiem, ponieważ ten nikogo jeszcze nie uderzył. A pragnie wyzwolić się od Bruda. Biją się. Wreszcie A dociera do Centrum, na dyskotekę. Jednak zamiast spodziewanego lepszego świata, zastaje tandetny pub. Poznaje tam Dziewczynę, która uświadamia mu, że każdy ma swoje własne „Centrum”… A zaczyna rozumieć, że wyznawał złe wartości. Wraca do domu i postanawia nawiązać kontakt z ojcem.

  • PRZESŁANIE

    Jest to opowieść o wędrówce wgłąb siebie, o trudnym poszukiwaniu wartości, a także o odrzuceniu tłamszącej osobowość kultury pop. Pełna symbolicznych scen sztuka koncentruje się na problemie wolnej woli.

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2001

Powrót do góry strony