Wróć

Naprawda

  • Autor/Autorka

    Bogusław Kierc

  • Wiek adresata

    od 10 lat

  • Zalecana na scenę

    lalkową

  • Opracowanie

    Krzysztof Dziemian

Tematy

    1. religia
    2. teatr
    3. poetyckość
    4. tęsknota
    5. przedmioty
    6. tożsamość
    7. bohater
    8. sen
    9. przemijanie
    10. bohaterka
    11. wspomnienia
    12. wyobraźnia
  • Obsada

    Zalota; Wzorza; Lalun; Samolotnik; Chwilozof

  • Streszczenie

    Lalun, lalkarz i zarazem lalka, wspomina minione czasy oraz tych, którzy odeszli. Tęskni za nimi. Nie może o nich zapomnieć i wciąż ich potrzebuje. Zalota, także lalka, zabiera Laluna do Ogrodu Skrzydlatych Ludzi – prawie aniołów. Spotykają Samolotnika – ma on tylko jedne skrzydła i nie może dać ich Lalunowi, który chciałby je dostać, żeby zrobić z nich anioła. Dołączają kolejne postaci – Chwilozof i Wzorza. Lalki tworzę teatr lalek i odgrywają różne sceny: zwiastowania Maryi i narodzin dzieciątka, z Herodem i porzuconym w koszu Mojżeszem, ukazują metempsychozę Empedoklesa, króla i posłańca, diabła z trzema włosami (z baśni braci Grimm). Lalki bezustannie przelatują, wylatują, przeobrażają się i zamieniają. Na koniec zupełnie już nie wiedzą, co było i co jest, czy to sen, czy… „chyba naprawda”.

  • PRZESŁANIE

    Sztuka w bardzo poetycki sposób opowiada o śnie, jawie, lalkach, teatrze i tęsknocie za tymi, którzy odeszli. Przenikają się tu rzeczywistość ze snem, wspomnienia z historiami, teatr, lalki i metafory. Liczne nawiązania literackie i filozoficzne czynią tekst wielopłaszczyznowym i ciekawym zarówno dla młodego, jak i starszego widza.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    od autora

  • prapremiera

    Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie, reż. Bogusław Kierc, styczeń 2009

  • Lokalizacja

    28. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2009 r.)

Powrót do góry strony