Wróć

O dzielnym Bałwanku, który szukał słońca

  • Autor/Autorka

    Matėi Visniec

  • Wiek adresata

    od 5 lat

  • Zalecana na scenę

    lalkową

  • Opracowanie

    Aleksandra Łozowska

Tematy

    1. las
    2. nadzieja
    3. relacje
    4. baśniowość
    5. marzenia
    6. bohater
    7. zmiana
    8. przemijanie
    9. zwierzęta
    10. wsparcie
    11. przygoda
    12. wyprawa
    13. przyjaźń
  • Obsada

    Bałwanek, Kruk, Jaskółka, Pąki (na gałęziach drzew), Królik, Wilk, Świstak, Wiewiórka, Bóbr, Słońce

  • Streszczenie

    Tytułowy bohater sztuki – Bałwanek – dowiaduje się od Kruka, że spadający śnieg jest już ostatnim w tym roku. Zdaniem ptaka jest to pierwsza z oznak zbliżającej się wiosny. Ostrzega on Bałwanka, że wiosenne Słońce może zrobić mu krzywdę. Postacie zaczynają się spierać i proszą o pomoc w dyskusji dzieci siedzące na widowni. Spór przerywa Jaskółka, która, jako pierwsza przedstawicielka swojego gatunku, przyleciała z ciepłych krajów. Ona również informuje Bałwanka, że Słońce jest dla niego niebezpieczne. Proponuje przyjacielowi dwa wyjścia – ucieczkę na Biegun Północny lub spotkanie z potężnym Słońcem i prośbę o możliwość dalszego życia. Bałwanek, nie chcąc całkowicie rezygnować z życia w rodzinnym miasteczku, decyduje się wyruszyć w stronę wschodu Słońca. Na pożegnanie zostawia Jaskółce miotłę, by służyła przyjaciółce jako gniazdo. Podczas wędrówki spotyka także innych bohaterów, którzy opowiadają mu o swoich problemach. Bałwanek pomaga każdemu z nich, oddając cząstki siebie. Już na początku podróży wpada na Królika. Zwierzę żali się, że przez zimę nie ma co jeść. Podróżnik oddaje głodnemu swój nos – marchewkę. Kolejną napotkaną postacią jest pani Świstakowa. Ona również narzeka na zimę, przez którą głoduje trójka jej dzieci. Słysząc to, Bałwanek przekazuje Świstakom orzechy, które do tej pory były jego guziczkami. W zamian za hojny dar pani Świstakowa daje Bałwankowi parasol, by chronił go przed wiosennym deszczem. Następnie na drodze podróżnika staje przeziębiony Wilk. Dostaje od Bałwanka szalik oraz kapelusz. Tymczasem rzeka, która miała być pokryta lodem, zamienia się w rwący strumyk. Wiewiórka prosi Bobra, by ten pomógł śnieżnemu bohaterowi. Bóbr nie chce zrobić tego za darmo. Zwierzęta namawiają Bałwanka, by oddał Bobrowi ostatnią rzecz jaką ma – usta zrobione z kasztanów. Obiecują, że wytłumaczą Słońcu, w jakim celu przyjaciel chciał się z nim spotkać. Słońce, słysząc historię Bałwanka, postanawia na dziewięć najbliższych miesięcy zamienić bohatera w dziecięce marzenie. Wraz z nadejściem zimy powróci on do śnieżnej postaci. Tuż przed roztopieniem się, we śnie, Bałwanek prosi Słońce, by opiekowało się jego przyjaciółmi.

  • PRZESŁANIE

    Sztuka zwraca uwagę na zjawisko przemijania oraz następujących po sobie procesów. Pokazuje również, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Czasem warto spróbować odmienić swój los, nawet jeśli wydaje się to ryzykowne. Dzięki podróży, bohater lepiej poznał siebie oraz dostrzegł dylematy innych, a także się z nimi zaprzyjaźnił. Pomagając im, zapomniał o własnych problemach.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    Tłumaczenie: Ewa Umińska, Tytuł oryginału: „Le bonhomme de neige qui voulait rencontrer le soleil”

  • rok powstania tekstu

    2016

  • prapremiera

    Teatrul de Animatie Tandarica (Rumunia), 2016

  • Lokalizacja

    46. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2019 r.)

Powrót do góry strony