O księciu, który myślał, że jest indykiem

Obsada

Król; Królowa Sara; Doradca królewski; Śpiewak Jakub; Kucharka Ruchełe; Książę Chaim; Celia – dama królewska; Estera – dama królewska; Doktor Joel; Minister Kultury Fajwełe; Bankier Herszełe; Mędrzec Ezaw

Streszczenie

Król i Królowa wyprawiają przyjęcie na cześć następcy tronu, swojego „najmądrzejszego i najpiękniejszego na świecie syna”. Wzywają Śpiewaka, aby wychwalał pieśnią ich jedynaka. Przy ogólnej konsternacji biesiadników i zrozpaczeniu rodziców Książę rozbiera się i oświadcza, że jest indykiem. Nagi wchodzi pod stół i dziobie okruszki, gulgocząc po indyczemu. Król wyprasza gości i w nagrodę za przywrócenie księciu ludzkiej natury obiecuje pół królestwa. Rady dworzan, ministra, lekarza czy bankiera nie skutkują. Chaim-indyk siedzi pod stołem i dziobie każdego ciekawskiego. Król sprowadza Mędrca, który przebiegłą rozmową wyciąga księcia spod stołu. Chaim pod wpływem inteligentnych argumentów starego mistrza zaczyna zachowywać się tak jak wcześniej – po ludzku. Jednak we własnym, wewnętrznym przekonaniu pozostaje indykiem. Król znowu jest szczęśliwy i wyprawia ucztę, na której wszyscy dworzanie tańczą z radością.

PRZESŁANIE

Z historii tej jasno wynika, że wiara w siebie jest bardzo pożyteczna, a to, kim jesteśmy, nie zależy od tego jak wyglądamy. Sztuka ma walor edukacyjny: zapoznaje dzieci z elementami obrzędowości i kultury żydowskiej.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2003

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)