Wróć

Pani za Malutka

  • Autor/Autorka

    Michał Kaźmierczak

  • Wiek adresata

    od 6 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną z elementami lalkowymi

  • Opracowanie

    Aleksandra Łozowska

Tematy

    1. las
    2. relacje
    3. baśniowość
    4. bliskość
    5. zmiana
    6. bohater
    7. zwierzęta
    8. wsparcie
    9. przemijanie
    10. żałoba
    11. trauma
    12. strata
    13. przyjaźń
    14. śmierć
    15. przyszłość
  • Obsada

    Pan Ryjówka, Wiewiórka, Jeleń, Lis, Sikorka, Łasica, Kret, Dzięcioł, Zaskroniec

  • Streszczenie

    Sztuka rozgrywa się w lesie. Trwa mroźna zima. Jedna z bohaterek – Wiewiórka – przedziera się przez śnieżyce i zmierza do domku Państwa Ryjówek. Pan Ryjówka jeszcze śpi. Poddenerwowana Wiewiórka budzi przyjaciela i próbuje przekazać mu wiadomość. Ostatecznie nie potrafi tego dokonać. Pan Ryjówka zauważa, że w łóżku nie ma żony. Jest wystraszony, próbuje ją zawołać. Uspokaja się mówiąc, że Pani Ryjówka na pewno się zmniejszyła. Jest to normalna cecha dla ich gatunku – w okresie zimy, zwierzęta te zmniejszają swój rozmiar. Wiewiórka opuszcza dom przyjaciela, opowiada innym zwierzętom o tym, co zaszło. Pan Ryjówka, wybudzony ze snu, zaczyna szukać szalika dla żony. Za radą Dzięcioła, udaje się do Zaskrońca. Ten jednak nie dostrzega Pani Ryjówki. Proponuje, by przyjaciel udał się do Kreta, który ma wspaniały słuch. Kret – podobnie jak Zaskroniec – jest bezradny. Upływa pewien czas, w lesie nastaje przedwiośnie. Ostatniego dnia zimy główny bohater organizuje pranie sukienek Pani Ryjówki. Zaprasza wszystkich leśnych przyjaciół. Wspólnie, podczas pracy, rozmawiają o planach na wiosnę. Bohater marzy o odpoczynku. Gdy nadchodzi wiosna, prosi żonę, by zaczęła się zwiększać. Jednak nadal nikogo nie widać. Ryjówkę odwiedzają przyjaciele, którzy postanowili go wspierać i „być cały czas w pobliżu”, ponieważ była to „wyjątkowo ciężka zima”.

  • PRZESŁANIE

    W tekście został przedstawiony temat utraty bliskiej osoby. Proces żałoby autor przedstawia w sposób subtelny, ciepły. Sztuka opowiada o potrzebie czasu na przeżycie, przepracowanie oraz akceptację trudnej sytuacji. Ukazuje także reakcje otoczenia, bliskich i dalszych znajomych, którzy towarzyszą osobie przeżywającej stratę. Ich reakcje są bardzo różne – od potrzeby wyartykułowania problemu, po odsunięcie się na drugi plan. Najważniejsza jednak okazuje się bliskość, bycie tuż obok, świadomość, że w trudnych chwilach możemy liczyć na wsparcie i pomoc innych.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2020

  • nagrody i wyróżnienia

    II nagroda w ww. Konkursie

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 47. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2020 r.)

Powrót do góry strony