Wróć

Ramdam. Gadające lustro.

  • Autor/Autorka

    Philippe Dorin

  • Wiek adresata

    od 7 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną

  • opracowanie

    Justyna Ilasz

Tematy

    1. ekologia
    2. konflikt
    3. samotność
    4. zmiana
    5. bohaterka
    6. współpraca
    7. wyobraźnia
  • Obsada

    Lumpa, handlarka dźwięków; Młoda Kobieta; echo

  • Streszczenie

    Lumpa jest handlarką dźwięków, uwielbiającą hałas. Nagle słyszy, że ktoś powtarza wypowiadane przez nią słowa. Lumpę to drażni. Dostrzega Młodą Kobietę, knebluje jej usta i okazuje się, że słowa Lumpy zmieniają się w bełkot. Wyrywa knebel z ust Młodej. Próbuje dowiedzieć się, kim jest, kobieta jednak uparcie milczy. W końcu wyciąga puszkę po coli, twierdząc, że również ma dźwięki w pojemniku. Na to Lumpa wyjmuje kilka instrumentów, każdemu z nich odpowiada obraz. Wtedy Echo przykłada puszkę do oka jak lornetkę. Lumpa robi hałas przypominający szum morza, a Młoda Kobieta przykłada puszkę jak muszlę do ucha. W końcu zmęczone konkurencją zasypiają. Po przebudzeniu handlarka chce ją opuścić, na co Młoda Kobieta mówi, że są związane ze sobą na śmierć i życie. Lumpa staje się wpierw niema, a później zamienia się w echo Młodej Kobiety. Wreszcie Echo zajmujące się kradzieżą dźwięków mówi, że tylko cisza może rozdzielić albo połączyć kobiety. W puszce ma 7 dźwięków. Jeżeli Lumpa chce, by słowa echa uległy zniszczeniu, musi ich wysłuchać. Lumpa tworzy piosenkę, oddaje Młodej Kobiecie puszkę z muzyką. Rozstają się.

  • PRZESŁANIE

    To metaforyczna opowieść o tym, że milczenie bywa czasem wymowniejsze niż słowa. Kiedy nie zapełniamy pustki wokół siebie hałasem, wyobraźnia rozpościera przed nami wspaniałe obrazy. Cisza może dwoje ludzi rozdzielić albo połączyć.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    Tłumaczenie z języka francuskiego: Ewa Umińska-Plisenko, Tytuł oryginału: „Ramdam, le miroir sonore”

  • Prapremiera

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, reż. Jerzy Moszkowicz, czerwiec 1993

  • Premiera

    Białostocki Teatr Lalek, reż. Piotr Damulewicz, Wojciech Szelachowski, wrzesień 1993 (spektakl pt.: „Stuk-puk”)
    Opolski Teatr Lalki i Aktora im. A. Smolki, reż. Janusz Ryl-Krystianowski, marzec 1994
    Teatr „13 muz” w Szczecinie, reż. Dariusz Kamiński, czerwiec 1995
    Teatr Telewizji, reż. Jerzy Moszkowicz, czerwiec 1995
    Studio Teatralne BLUM w Poznaniu, reż. Lucyna Winkel, Artur Szych, czerwiec 2001 (spektakl pt.: „Echo”)

  • Lokalizacja

    2 oraz 6. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1992 r., 1994 r.), nakład wyczerpany

Powrót do góry strony