Wróć

Światełko pana Lampiszona

  • Autor/Autorka

    Elżbieta Jodko-Kula

  • Wiek adresata

    od 9 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną

  • Opracowanie

    Malina Prześluga

  • Obsada

    Paloma; Adaś; Mateusz; Olek; Król Cyganów; Pan Lampiszon; ludzie uzbrojeni; ludzie smutni; ludzie, którzy stracili nadzieję; ludzie zabiegani

  • Streszczenie

    Chłopcy grają w piłkę. Młoda cyganka Paloma żebrze pod sklepem. Gdy Adaś zaczyna z nią rozmowę, dziewczynka zaprasza go na lody. Później spotykają się ponownie i chłopiec kupuje Palomie lizaka. Umawiają się, że następnego dnia odprowadzi ją do domu. Gdy docierają do groty, okazuje się, że Paloma jest córką króla. Zjawia się pan Lampiszon. Paloma mówi, że to nie człowiek, lecz anioł – czyste dobro. Dzieci udają się z nim na wędrówkę po pełnych ludzi salach. W pierwszej sali są ci, którzy kiedyś przywdziali maski i teraz nie mogą ich z siebie zdjąć. W kolejnej – ludzie uzbrojeni, którzy wszystkiego się boją. W trzeciej sali ludzie smutni a w ostatniej zabiegani – wśród nich Adaś dostrzega swojego ojca. Pan Lampiszon wszystkim potrzebującym rozdaje światła, które leczą ich z dolegliwości. W ostatniej scenie Adaś znów spotyka pod sklepem Cygankę, ale ta go nie rozpoznaje. Daje mu jednak kosz Pana Lampiszona. Chłopiec zaczyna rozdawać światełka, a Paloma i pan Lampiszon oddalają się zadowoleni.

  • PRZESŁANIE

    Ta metaforyczna opowieść o czynieniu dobra przekonuje, że w drugim człowieku warto dostrzegać nie powierzchowność, lecz to, co tkwi głęboko w sercu. Szerzenie dobra i pomaganie ludziom jest tutaj łatwe, a życie staje się dzięki temu bardziej kolorowe.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2001

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)

Powrót do góry strony