Wróć

Wciąż mam ten szalik

  • Autor/Autorka

    Janusz Toczek

  • Wiek adresata

    od 15 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną

  • Opracowanie

    Agata Drwięga

  • Obsada

    Antek, Gosia, Kumpel, Matka, Ojciec, Siostra, Chór i Orkiestra, Jacek, Hanka, Dziewczyna I, Dziewczyna II, Dziewczyna III, Dziewczyna IV, Chłopak I, Chłopak II, Spiker (głos), Kobieta w Czerni (postać niema)

  • Streszczenie

    Antek mieszka w bloku pomalowanym na różowo, nie ma komórki, ale ma upierdliwą siostrę i rodziców, którzy się nim nie interesują, a także jedynego „kolegę” Jacka, który w czasie spotkań nie podnosi wzroku znad tabletu i w ogóle się nie odzywa. Gosia jest typową szarą myszką – w znoszonych ciuchach z lumpeksu, zaczesanym gładko warkoczem i niejasną sytuacją rodzinną. Tę dwójkę Hanka zaprasza na urodziny, by wspólnie ze znajomymi z tzw. „dobrych domów” się z nich naśmiewać. Kiedy Antek pojawia się na przyjęciu w za dużej marynarce ojca, a Gosia ofiarowuje solenizantce własnoręcznie wydziergany szalik, pozostali goście, pękając ze śmiechu, robią sobie z nimi selfie i głośno komentują niemodny wygląd głównych bohaterów. Antek i Gosia uciekają z imprezy i… zakochują się w sobie. Na ich kolejnym spotkaniu nagle pojawia się Hanka i jej zgraja, która znów wyszydza rówieśników. Intruzów przegania Kobieta w Czerni – sąsiadka-wariatka, mroczny anioł stróż pokrzywdzonych. Gosia chce powierzyć Antkowi tajemnicę związaną z jej życiem i rodziną, ale w ostatniej chwili rezygnuje. Następnego dnia dziewczyna nie stawia się w umówionym miejscu. Dowiadujemy się, że już nie mieszka w tym samym mieście. Zakończenie utworu pozostaje otwarte – nie wiemy, jaki los spotkał Gosię, ale znajomość z nią na pewno wzbogaciła Antka, który trzymając w dłoniach szalik „po raz pierwszy od dłużej chwili uśmiecha się”.

  • PRZESŁANIE

    Wartości człowieka nie mierzy się miarą tego, co posiada, ale tego, jakie jest jego wnętrze.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2015

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)

Powrót do góry strony